UNE JETOJ, JETOJ ...
Të them që s´më mungon
Veten keq do ta gënjeja,
Të them që s’dua të shoh
Veten rendë do ta dënoja.
Të them që mall nuk kam
E gjallë për ty po digjem,
Të them që s’ndjej aspak
Atëher’ më sdo të jetoja.
E unë, jetoj, jetoj, jetoj
Dhe pse ti më mungon,
Edhe pse malli më dogji
E me sy kudo të kërkoj.
Çdo çast që pas e lemë
Më rendë ndarjen ma bën,
Kujtimet në memorie
Më afër teje më çojnë.
Jetoj i dashur, natyrisht jetoj
Që harresën tende të sfidoj,
E kështu në heshtje të vazhdoj
Edhe më shumë të dashuroj.
No comments:
Post a Comment